ลูน่า [露娜]
ยังมีครอบครัวที่ครอบครองเวทย์มนตร์เก่าแก่อยู่ที่แห่งหนึ่งบนแผ่นดินใหญ่
พวกเขาได้รับการถ่ายทอดทางสายนเลือดให้เวทย์มนตร์โบราณและสามารถร่ายพลังได้อย่างรวดเร็ว
และง่ายดายยิ่งกว่าปุถุชนทั่วไป หากแต่ว่าพลังเหล่านี้
ได้ทอดทิ้งโชคชะตาชั่วร้ายไว้ให้พวกเขาดูต่างหน้า
ลูน่า
คือหนึ่งในสมาชิกครอบครัวนี้ หนึ่งในเวทย์มนตร์ของพวกเขาคือร่ายมนตร์ใส่ศาสตราวุธต่างๆ
เมื่อวันพิธีกรรมมาถึง ลูน่าได้ถูกเลือกให้เป็นผู้สืบทอด
และเธอได้รับตำแหน่งผู้ครองเวทย์มนตร์ที่สือต่อมา
ตามกฎเกณฑ์แห่งเสทย์มนตร์นี้
ผู้ที่ถูกเลือก จะเป็นหนึ่งเดียวที่เหลือรอดอยู่ในครอบครัวนี้
หลังจากพิธีกรรมสิ้นสุดลง
เหล่าพี่น้องของเธอควรจะมีชีวิตที่สงบสุขแบบที่มนุษยชนคนอื่นๆมี
แต่โศกนาฎกรรมได้เกิดขึ้นในคืนนั้นเอง
แสงจันทร์สาดส่องลงบนผืนแผ่นดิน
พี่ชายคนแรกของครอบครัว คนที่มีความหมายต่อเธอที่สุด ปลิดชีพครอบครัว คนที่รัก
และพี่น้องในสายเลือดทั้งหมด
“เจ้าไม่ใช่ศัตรูของข้า
สาวน้อย” ชายปริศนาเอ่ย
“เหตุใดกัน
เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้ พี่ชายข้า หากท่านอยากเป็นผู้สือทอด
ข้าสามารถยกให้ท่านครอบครองได้ แต่เหตุใด ทั้งท่านพ่อ ท่านแม่
และทั้งครอบครัวของข้า ใยจึงถูกปลิดชีพลง?”
“น้องสาวข้า
ยังจำได้หรือไม่ ครั้งนั้นเมื่อเจ้าอายุได้ 11 ปี
กลุ่มโจรได้บุกเข้ามาในหมู่บ้านนำตัวเจ้าไป และข้าก็ล้มพวกมันลงทั้งหมดด้วยตัวข้าผู้เดียว”
“ข้าจำได้ดี..”
“อันที่จริงแล้ว ข้าไม่ได้คิดที่จะช่วยเจ้าเลยด้วยซ้ำ
หากแต่ข้าควบคุมตัวเองไม่ได้ต่างหาก”
เวทย์มนตร์นั้น สามารถทำให้ผู้ใช้สติหลุดออกได้
ลูน่าได้รับรู้แล้ว ว่าพี่ชายของเธอตกอยู่ในอันตราย
“เจ้าหน้าตางดงามไม่เบาเลยนะ
แม่สาวน้อย แต่ข้าหมายถึง เจ้าแข็งแกร่งขึ้นต่างหาก
ข้าไม่ได้สนใจในตำแหน่งการสืบทอดเลยแม้แต่น้อย ข้าแค่อยากจะเอาชนะเจ้า เพียงแค่นั้น”
“พี่ข้า..”
“ไม่เริ่มเสียทีล่ะ?
เจ้าลังเลหรือไง?”
“พี่ชายของข้า ข้ายกย่องท่านมากและอยากแข็งแกร่งเทียบเทียมท่าน..
ข้าไม่สามารถจะลืมทุกๆสิ่งที่ท่านสอนข้าไว้
ดั่งที่ข้าไม่สามารถหลีกเลี่ยงการมองแสงจันทราได้..”
“พูดอะไรของเจ้า เหลวไหลทั้งเพ!
หยิบดาบเจ้าขึ้นมา!
เรื่องราวเล็กน้อยนั่นข้าลืมมันไปหมดแล้ว”
“แต่ข้าจะไม่มีวันลืม
ข้าจะให้ชีวิตข้ากับท่าน”
พี่ชายคนโตเก็บดาบของเขา
“ไม่สนุกเสียเลย”
เขากล่าว
“การประลองกลับใครบางคนที่ไม่ยอมต่อต้านมันน่าเบื่อจริง”
เขาหยิบดาบของเธอขึ้นมา
หักทำลายมันลงอย่างง่ายดาย จากนั้นจึงจากไป
ลูน่าปาดน้ำตาหยาดสุดท้ายของเธอ โชคชะตาเล่นตลกกับเธอหรืออย่างไรกัน
พี่ชายทลายทุกอย่างของเธอลงโดยไม่รู้ตัว
สักวัน ข้าต้องพบท่านสักวัน ข้าจะค้นหาท่านจากนั้นเราจักทำสัญญาต่อกัน
“หมอดไหม้ดั่งจิตใจและคมดาบ”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น